- Jestem Bezimienna - zamysliłam się. - Ale mów mi Bez - uśmiechnęłam się. - Miło cię poznać.
- Mi ciebie również - odparł, nadal był jakby nieśmiały.
Nie wyglądał na takiego nieśmiałego, może to tylko mi się wydaje? Obejrzałam go tak aby tego nie spostrzegł. Miał futro w kilku odcieniach szarego, bardzo przypominał w tym wilki z mojej byłej watahy... wyczułam, że coś mnie z nim łączy, możliwe że i on jest wilkiem krwi, ale nie mam stu procentowej pewności...
- Też jesteś tu nowy? - zagaiłam rozmowę.
<Grenn?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz