- W sumie i tak nie mam nic do roboty.
Zacząłem oprowadzać ją po terenach, na sam koniec zostawiłem góry szczęścia.
- No to już ostatnie miejsce Góry szczęścia, moje ulubione miejsce.
- czemu?
- Eh.. nie wiem, może to ze względu na cięgle promienną aurę, albo dla tego, że w tym miejscu zdarzają się cuda, słyszałem, że to tu nasze Alphy właśnie tu się poznały, ale.. ja w to nie wierzę.
- czemu?
- no bo znam Valkire, opowiadała mi jak to było i jak powstała ta wataha.- usiadłem.- Hm.. a tak właściwie, lubię znać osoby z którymi rozmawiam, więc... jak się tu znalazłaś/ I może opowiedziała byś mi coś więcej o sobie? oczywiście, nie musisz mówić, jeśli nie chcesz
<Noctis?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz